Polietylen. Ciężar cząsteczkowy stałych polimerów etylenu waha się w granicach od 3000 do 50 000. Najbardziej znany jest biały, przezroczysty materiał, podobny do rogu, o bardzo dużej giętkości. Pod względem chemicznym jest obojętny i wykazuje dużą odporność na korozję oraz na działanie wilgoci; ponieważ jest on czystym węglowodorem, posiada doskonałe własności elektryczne. W normalnych temperaturach jest nierozpuszczalny we wszystkich rozpuszczalnikach, jednak już w temperaturze 7OoC rozpuszcza się łatwo w benzenie, toluenie i innych aromatycznych rozpuszczalnikach, w chlorowanych węglowodorach, w węglowodorach alifatycznych oraz wolejach mineralnych. Continue reading „Polietylen”

Na działanie silnych zasad jest niewrażliwy. Pod względem własności elektrycznych dorównuje mu tylko polizobutylen oraz polistyren, Wytrzymałość na rozciąganie polietylenu w wyrobach formowych jest rzędu 140 kGJcm2 Rozciągnięty nie wraca do swej pierwotnej postaci, co wskazuje na brak własności elastycznych, które występują w niewielkim stopniu w pobliżu punktu mięknięcia. Jest wytrzymały na uderzenie. Największą jego wadą jest miękkość, dzięki której materiał można łatwo ciąć, żłobić i zdeformować. Mieszanki z polietylenu można sporządzać w dość wysokich temperaturach na walcarce lub w mieszarce zamkniętej. Continue reading „Jest wytrzymaly na uderzenie”

Poliizobutylen (poliizobuten). W ostatnich czasach duże znaczenie zdobyła grupa materiałów znana pod ogólną nazwą poliizobutylenów lub poliizobutenów. Pod względem chemicznym nie są one ,podobne do kauczuku naturalnego ani do żadnego z opisanych polimerów. Mimo to polimery te o bardzo dużym ciężarze cząsteczkowym mają własności kauczuku. Poliizobutylen jest polimerem izobutylenu, który jest ubocznym produktem przeróbki ropy naftowej; izobutylen otrzymuje się również w dużych ilościach z gazu ziemnego, jak również jako uboczny produkt w wielu procesach przemysłowych. Continue reading „Poliizobutylen (poliizobuten).”